Przysposobiony dziedziczy po przysposabiającym i jego krewnych tak, jakby był dzieckiem przysposabiającego, a przysposabiający i jego krewni dziedziczą po przysposobionym tak, jakby przysposabiający był rodzicem przysposobionego.

Przysposobiony nie dziedziczy po swoich wstępnych naturalnych i ich krewnych, a osoby te nie dziedziczą po nim.

W wypadku, gdy jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka, zasady wskazanej w zdaniu powyżej nie stosuje się względem tego małżonka i jego krewnych, a jeżeli takie przysposobienie nastąpiło po śmierci drugiego z rodziców przysposobionego, także względem krewnych zmarłego, których prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa zostały w orzeczeniu o przysposobieniu utrzymane.

Jeżeli dojdzie do prawomocnego rozwiązania przysposobienia przed otwarciem spadku, to z momentem uprawomocnienia się tego orzeczenia dojdzie do reaktywowania więzi prawnych, jakie łączą – byłego już – przysposobionego z jego rodziną naturalną, w tym także w zakresie dziedziczenia ustawowego.

Nie dojdzie natomiast wówczas do dziedziczenia z ustawy w ramach więzi ukształtowanych poprzednio w wyniku przysposobienia.

 

 

Nie jest dopuszczalne rozwiązanie stosunku przysposobienia po śmierci przysposobionego lub przysposabiającego, chyba że przysposabiający zmarł po wszczęciu sprawy o rozwiązanie stosunku przysposobienia – w takim przypadku na miejsce przysposabiającego w procesie wstępuje kurator ustanowiony przez sąd.

 

Rozwiązanie przysposobienia nie jest możliwe w przypadku przysposobienia pełnego nierozwiązywalnego, nazywanego całkowitym, a więc takiego, na które rodzice przysposobionego wyrazili przed sądem opiekuńczym zgodę bez wskazania osoby przysposabiającego.