Wadliwe określenie RRSO to sankcja kredytu darmowego. Błędy w określeniu RRSO, czyli rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania są jednymi z najczęstszych zarzutów podnoszonych przez konsumentów w sprawach kredytów objętych sankcją kredytu darmowego (SKD).

Banki – wbrew przepisom ustawy o kredycie konsumenckim – często wliczały do RRSO nie tylko samą kwotę kredytu, ale także pozostałe koszty, np. prowizję lub składki ubezpieczeniowe. Tym samym zawyżały kwotę podlegającą oprocentowaniu a ich zysk z umowy wzrastał.

Do czasu. Aktualnie zastosowanie w takiej sytuacji sankcji kredytu darmowego (SKD) powoduje, że konsument oddaje bankowi tylko tyle ile pożyczył – bez żadnych odsetek, prowizji i innych kosztów.

Dotychczasowa masowa praktyka kredytowania kosztów kredytu przez banki i pobierania od nich odsetek może zatem okazać się dla nich zgubna. O sprawie szeroko piszą już media.

W jaki sposób Sądy uznają za uzasadniony zarzut niewłaściwego określenia wartości rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO)?

BŁĘDNE RRSO SANKCJA KREDYTU DARMOWEGO

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy o kredycie konsumenckim, umowa o kredyt powinna określać rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta ustaloną w dniu zawarcia umowy o kredyt konsumencki wraz z podaniem wszystkich założeń przyjętych do jej obliczenia.

Rzeczywista roczna stopa oprocentowania to – zgodnie z art. 5 pkt 12 ww. ustawy – całkowity koszt kredytu ponoszony przez konsumenta, wyrażony jako wartość procentowa całkowitej kwoty kredytu w stosunku rocznym.

Ustawa o kredycie konsumenckim posługuje się również wzorem matematycznym do obliczenia RRSO w formie równania.

Konsument musi znać wartości kosztów kredytu w postaci odsetek, opłat i prowizji w odniesieniu do konkretnej umowy kredytu konsumenckiego tak, by mógł tę wartość porównać z innymi tego rodzaju produktami oferowanymi przez instytucje finansowe i dokonać wyboru – będąc należycie poinformowanym o wysokości RRSO.

NIEZGODNE Z PRAWEM DOLICZANIE ODSETEK I PROWIZJI DO RRSO

Banki zazwyczaj w umowie kredytu wskazują wysokość RRSO w postaci wartości procentowej oraz niejednokrotnie wskazują założenia przyjęte do jej obliczenia.

Natomiast, co jest niezgodne z ustawą o kredycie konsumenckim – jednocześnie stopę tę wyliczają przez doliczenie do całkowitego kosztu kredytu także odsetek od kredytowanej kwoty, prowizji, odsetek od prowizji oraz przez doliczenie kredytowanych kosztów kredytu do całkowitej kwoty kredytu.

Jak wskazuje Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 31 stycznia 2022 roku, sygn. XII C 2191/21:

„Obliczenie (…) jest wynikiem działania matematycznego na podstawie skomplikowanego wzoru zapisanego jako suma ciągu działań. Zmienne wyrażone w ustawie wymagają podstawienia określonych, wynikających z umowy wartości liczbowych. Umowa przedstawia jedynie założenia, które zostały przyjęte przy obliczaniu (…) w tym przypadku i jest to zgodne z ustawą. Jednakże w sytuacji, w której konsument podważa wartość (…) podnosząc zarzut niewłaściwego jej obliczenia przy użyciu nieprawidłowych danych, wówczas to przedsiębiorca-bank ma obowiązek wykazania spornej okoliczności poprawności zawartego w umowie wyniku równania matematycznego.

O ile zatem kredytodawca nie jest zobowiązany – w świetle ustawy o kredycie konsumenckim i dyrektywy (…) – wykazywać przed konsumentem poprawności wyliczenia (…) w chwili zawarcia umowy czy też w ramach obowiązków przedumownych, o tyle – w sytuacji, gdy w toku procesu o zapłatę – zostanie podniesiony taki zarzut, nie można od konsumenta wymagać, by dowodził nieprawidłowości obliczenia. Ciężar dowodu w tym zakresie jest odwrócony – to przedsiębiorca-bank powinien temu zadaniu sprostać i wykazać przed sądem, że konsument nie został wprowadzony w błąd, a przyjęte założenia i zmienne w ramach równania matematycznego zostały prawidłowo zastosowane.”

Podsumowując, wadliwe określenie RRSO to sankcja kredytu darmowego.

Zapraszamy do bezpłatnej analizy umowy kredytu.