Zasada:
Do chwili przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko ze spadku.

Od chwili przyjęcia spadku ponosi odpowiedzialność za te długi z całego swojego majątku.

Długi spadkowe to obowiązki majątkowe, które ciążyły na spadkodawcy w chwili śmierci, a następnie z tą chwilą przeszły na jego spadkobierców (np. nieopłacone rachunki, kredyty, zobowiązanie wynikające z umów), a także obowiązki, które z mocy prawa powstają z chwilą otwarcia spadku lub nawet później (np. koszty pogrzebu, koszty postępowania spadkowego, obowiązek zaspokojenia zachowku, zapisów zwykłych i poleceń).

Każdy spadkobierca w ciągu 6 miesięcy od dowiedzenia się o tytule swojego powołania do spadku, może złożyć oświadczenie o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku.

W przypadku odrzucenia spadku, odpowiedzialność za długi spadkowe jest wyłączona.

Aż do przyjęcia spadku, spadkobierca odpowiada za długi spadkowe jedynie majątkiem spadkowym, który jest odrębny od jego majątku osobistego.

Złożenie przez spadkobiercę oświadczenia o przyjęciu spadku powoduje, iż te dwa majątki, które do tej pory były odrębne, ulegają połączeniu, a spadkobierca odpowiada z całego swojego majątku.

W razie przyjęcia spadku, zakres odpowiedzialności uzależniony jest od sposobu przyjęcia. W przypadku przyjęcia spadku wprost, spadkobierca odpowiada za długi spadkowe bez ograniczeń (zarówno z majątku spadkowego, jak i z majątku osobistego), natomiast w razie przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza, spadkobierca odpowiada za długi spadkowe tylko do wartości stanu czynnego spadku ustalonego w spisie lub wykazie inwentarza.