Istota i forma ustanowienia zapisu windykacyjnego
ZASADA: W testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego spadkodawca może postanowić, że oznaczona osoba nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku (zapis windykacyjny).
Zapis windykacyjny może być uczyniony jedynie w testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego.
Zapis windykacyjny poczyniony w testamencie wywołuje z chwilą otwarcia spadku skutek rozporządzający.
W przypadku gdy przedmiotem zapisu windykacyjnego jest rzecz oznaczona co do tożsamości, w momencie otwarcia spadku na zapisobiercę windykacyjnego przechodzi prawo własności tej rzeczy.
Innymi słowy – przedmiot, który zapisał nam spadkodawca w drodze zapisu windykacyjnego staje się naszą własnością w chwili śmierci spadkodawcy.
Natomiast, w razie kiedy zapisem windykacyjnym objęto zbywalne prawo majątkowe albo przedsiębiorstwo lub gospodarstwo rolne, to w momencie otwarcia spadku dochodzi do przejścia na zapisobiercę odpowiednio takiego prawa lub masy majątkowej. Z kolei, gdy treść zapisu windykacyjnego obejmuje ustanowienie na rzecz zapisobiercy użytkowania lub służebności, w momencie otwarcia spadku dochodzi do powstania tych praw.
Rozrządzenie dotyczące dokonania określonego przysporzenia na rzecz wskazanej przez testatora osoby dokonane w testamencie sporządzonym w innej formie niż akt notarialny może być zatem kwalifikowane jako zapis zwykły.
Przedmiot lub prawo objęte ważnym i skutecznym zapisem windykacyjnym nie wchodzi w skład spadku.
Spadkodawca może odwołać zapis windykacyjny wcześniej sporządzony w ramach testamentu w formie aktu notarialnego testamentem sporządzonym w którejkolwiek z prawnie dopuszczalnych form lub poprzez czynności faktyczne.