Sąd Najwyższy i frankowicze. Dnia 25 kwietnia br. Sąd Najwyższy w składzie całej Izby Cywilnej podjął uchwałę, w której rozstrzygnął zagadnienia prawne dotyczące kredytów frankowych. Uchwała została podjęta na skutek przedstawienia w roku 2021 przez Pierwszą Prezes Sądu Najwyższego wniosku do Sądu Najwyższego w związku z ujawnionymi rozbieżnościami w wykładni przepisów prawa w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych.

UCHWAŁA SĄDU NAJWYŻSZEGO – CZY WNIOSŁA COŚ NOWEGO?

Co do zasady Uchwała Izby Cywilnej potwierdza dotychczasową korzystną dla konsumentów linię orzeczniczą Sądu Najwyższego i TSUE. Z nowości – konsumenci dowiedzieli się, że roszczenia banków o zwrot kapitału wypłaconego w wykonaniu nieważnej umowy przedawnia się w terminie 3 lat od chwili, w której konsument zakwestionował abuzywne postanowienia umowy kredytu frankowego. Najczęściej będzie to zatem poprawnie sformułowane przedsądowe wezwanie do zapłaty.

CO ZDECYDOWAŁ SĄD NAJWYŻSZY?

Sąd Najwyższy w składzie całej Izby Cywilnej podjął następującą uchwałę:

1. W razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie jest wiążące, w obowiązującym stanie prawnym nie można przyjąć, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów.
2. W razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego lub denominowanego umowa nie wiąże także w pozostałym zakresie.
3. Jeżeli w wykonaniu umowy kredytu, która nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają samodzielne roszczenia o zwrot nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron.
4. Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się co do zasady od dnia następującego po dniu, w którym kredytobiorca zakwestionował względem banku związanie postanowieniami umowy.
5. Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, nie ma podstawy prawnej do żądania przez którąkolwiek ze stron odsetek lub innego wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych w okresie od spełnienia nienależnego świadczenia do chwili popadnięcia w opóźnienie co do zwrotu tego świadczenia.

Na podstawie art. 87 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym uchwała ma moc zasady prawnej.

UCHWAŁA SN – CO OZNACZA DLA FRANKOWICZÓW?

Jako że w składzie orzekającym znaleźli się sędziowie określani jako „neo-sędziowie” – powołani przez poprzednią władzę, banki będą kwestionować ważność tej uchwały, niemniej jednak frankowicze dysponują przez lata wypracowanym korzystnym dla nich orzecznictwem, które – tak jak do tej pory – było wystarczające do wygrania sporu z bankiem.

Powyższa uchwała ujednolica orzecznictwo i będzie miała wpływ na te sprawy, w których sędziowie zawieszali postępowania w oczekiwaniu na rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego. Powinna tez wpłynąć na oferowanie przez banki znacznie korzystniejszych warunków w zakresie zawarcia ugody i zakończenia sporu frankowego. Sąd Najwyższy i frankowicze mają przewagę nad bankami.

Ta uchwała to kolejna dobra wiadomość dla frankowiczów. Warto skierować sprawę do sądu.

Zapraszamy do kontaktu.