Do pokrycia zachowku zobowiązani są, kolejno:

• spadkobiercy,
• zapisobiercy windykacyjni,
• obdarowani.

UWAGA! Jeżeli spadkobierca sam jest uprawniony do zachowku wówczas jego odpowiedzialność z tego tytułu wobec pozostałych osób uprawnionych do zachowku jest ograniczona. Co do zasady odpowiedzialność ta obejmuje jedynie nadwyżkę przekraczającą jego zachowek.
Nasze roszczenie o zapłatę zachowku w pierwszej kolejności kierujemy do spadkobierców.

Jeżeli nie możemy otrzymać należnego nam zachowku od spadkobierców, wówczas kierujemy je do zapisobiorcy windykacyjnego, czyli do osoby która otrzymała od spadkodawcy – na podstawie testamentu notarialnego – rzecz oznaczoną co do tożsamości (np. samochód, dom, mieszkanie), zbywalne prawo majątkowe (np. udziały w spółce z o.o., prawa autorskie, wierzytelności), przedsiębiorstwo lub gospodarstwo rolne, czy też na rzecz której ustanowiono użytkowanie lub służebność. Zapisobiorca windykacyjny odpowiada jedynie do wysokości własnego wzbogacenia.

PRZYKŁAD: Przysługuje nam zachowek w wysokości 120 tys. zł. Zapisobiorca windykacyjny otrzymał od spadkodawcy samochód o wartości 50 tys. zł. Od zapisobiorcy windykacyjnego możemy domagać się pokrycia zachowku jedynie w wysokości 50 tys. zł.
Idąc dalej, jeżeli nie otrzymamy należnego nam zachowku od spadkobierców, ani też od zapisobierców windykacyjnych, wówczas nasze roszczenie kierujemy do osób obdarowanych przez spadkodawcę.

W tym przypadku osoba obdarowana – tak jak zapisobierca windykacyjny – odpowiada w granicach swojego wzbogacenia.

PRZYKŁAD: Przysługuje nam zachowek w wysokości 120 tys. zł. Obdarowany otrzymał od spadkodawcy kwotę 80 tys. zł. Od obdarowanego możemy domagać się pokrycia zachowku jedynie w wysokości 80 tys. zł.
Zarówno zapisobierca windykacyjny, jak i osoba obdarowana może uwolnić się od zapłaty konkretnej kwoty pieniężnej na rzecz uprawnionego do zachowku poprzez wydanie przedmiotu zapisu windykacyjnego lub przedmiotu darowizny.